Om het hardst

De afgelopen Zuidwal bedrijvenwedstrijd in Spakenburg was weer een ervaring. De EB25 was dit keer reserveschip, wat inhoudt dat je wel in het deelnemersveld meevaart, maar zonder opstappers, om in geval van nood bij te kunnen springen.
Geen luxe, zo bleek al bij het ronden van de eerste boei.

Door een ongelukkige manoeuvre was er een stevige aanvaring. Los van de bewondering voor de razendsnelle en adequate reacties bleef ik in eerste instantie zitten met de vraag of het nou wel zo handig is om met dit erfgoed te racen. Maar, ook dit racen is onderdeel van het erfgoed: wie als eerste zijn vis op de wal had, beurde als eerste zijn geld, en had vaak een goede prijs. Dus ook vroeger moest zo’n botter wel tegen een stootje kunnen. En eerlijk is eerlijk, ’t is een stuk spectaculairder dan een boot in een vitrine. (J.R.)